Naar aanleiding van de twee webinars, onze emails en de Kamervragen vond er vandaag een online meeting plaats met medewerkers van het Ministerie van LNV, de RVO en de NVWA. We zouden eigenlijk naar Den Haag afreizen, maar vanwege Covid-19 vond de meeting online plaats.
Aanwezige partijen waren de NVWA, de RVO, het Ministerie van LNV, SAFP, Stichting Verhuisdieren, Buitenlandse Hond InZicht, Little Tigers en wij, SAANetherlands (Alex Voncken en Nathalie Klinge). In de uitnodiging stond, dat het gesprek zou gaan over de regels die voortvloeien uit de nieuwe Europese regelgeving rondom de import van dieren en over de knelpunten voor ons (Importerende zwerfdierstichtingen). Op het allerlaatste moment ontvingen wij van de NVWA het 23 pagina tellende document QA Webinar Zwerfdierorganisaties dat ook op de agenda kwam. Dit document bevat de antwoorden op de vragen die tijdens de twee webinars gesteld zijn aan het Ministerie, de RVO en de NVWA. Na een snelle bestudering kwamen wij tot de conclusie, dat het document fouten bevat. Wij hebben het in overleg voorzien van ons commentaar en terug gestuurd. Er werd ons verzocht het document niet te publiceren tot nadere berichtgeving van de overheden.
Er was 1,5 uur uitgetrokken voor het gesprek, dat uiteindelijk 2 uur duurde. We hebben laten zien, dat het Vernieuwde Besluit I&R Hond niet aansluit op de bestaande EU Verordeningen, waardoor het werk voor de importerende zwerfdierstichtingen praktisch onmogelijk is. We hebben laten zien hoe malafide hondenhandelaren nu buitenbeeld blijven door van de koper de importeur te maken door toedoen van de RVO. We hebben een lijst voorgelegd met foute adviezen die door medewerkers van de NVWA en de RVO aan stichtingen en adoptanten worden gegeven.
We zijn tot de conclusie gekomen, dat wij als SAANetherlands nog een boel werk te verzetten hebben. Er is een enorm hiaat tussen de theoretische denkwijze van de medewerkers van het Ministerie, van de RVO en de NVWA en de dagelijkse praktijk voor vrijwilligers van importerende zwerfdierstichtingen. Wij kunnen niet begrijpen, dat een kleine stichting die voor een paar dieren een liefdevol thuis per jaar vindt, aan dezelfde regels dient te voldoen als de grootste kalverimporteur van Nederland. Dat er op geen enkel vlak onderscheid gemaakt wordt tussen non-profit en for-profit.
Maar we geven niet op, we blijven stug doorgaan in deze overlegsituatie. Er komt een vervolggesprek.